Iets te vieren?

Drie maanden een relatie. In mijn geval best knap. Dus iets te vieren, met zijn tweeën. Ik vier deze mijlpaal liever bierdrinkend met vrienden, maar ik wil natuurlijk niet onderdoen voor alle succesverhalen –of ze het écht leuk hadden, zal ik nooit weten- van de vriendinnen van madame. Onze eerste date was in een restaurantje dat gerund wordt door een (soort) Chinees, je kunt er soms bloemkool eten maar heel vaak ook niet. Wat er dan wel geserveerd wordt wil je gewoon niet altijd weten. Dus dat valt af. Trouwens, moet ik haar wel uit eten nemen? Dat doet iedereen al tenslotte. Drie maanden: te vroeg voor een ring, te laat voor een simpel glaasje wijn.

Ze houdt van lekker eten, kleding, cultuur en eigenlijk alles waar vrouwen van houden. Niet dat ik haar over één kam wil scheren met de rest van femme Nederland, maar ik doe het toch. Moet ik nog even bij vermelden dat ik –verdomme- al in week twee een peperdure handtas (niet heel erg hetero, I know, maar who cares?) cadeau heb gedaan. Ze was jarig en ik verliefd. Shit.

Het is ook nog eens op een zondag, dus paintballen of karten –Ja wat? Het is ook mijn feestje- wordt lastig. Nee, het moet iets romantisch zijn. Een etentje, maar dan speciaal. Ze wil al weken een keer eten bij The Harbour Club in Amsterdam. Een beetje een fancy tent, fusion keuken met nadruk op vis. Dat is ook moeilijk, want vis blieft ze niet. Ik wel trouwens en het is ook mijn feestje!!

Dus zo geschiedde en gingen we afgelopen zondag naar The Harbour Club. Van tevoren even gebeld voor een special treatment. Bij binnenkomst een flesje bubbels klaar. Je had haar ogen moeten zien, even sparkling als de champagne. Gelachen om dat koppel, twee tafels verderop, dat al 20 jaar uitgepraat is en waarvan manlief ogenschijnlijk de houten plafondconstructie in zijn geheugen probeert op te slaan. Dat lachen verging mij trouwens snel toen ik me besefte dat ik pas op drie maanden zit. Enfin, na de champagne stortten we ons op de menukaart die voor ieder wat wils heeft. Van kreeft en kaviaar tot een eenvoudige steak. Dat geldt ook voor de wijnkaart, prima huiswijnen die zo goed smaken dat je niet zeker weet of die flessen wel ooit vol aan tafel zijn gekomen, zo snel waren ze leeg. Kortom, onder de begeleiding van jazzy tunes uitgebreid gewined, gedined en ons gedragen als dat koppeltje waar iedereen zich altijd aan irriteert. We waren net een tikkeltje te klef. Een top avond gehad en mocht je zelf ook even in de rats zitten, kan ik je deze tent absoluut aanraden.

Een mooie bijkomstigheid is dat madame nu opeens wél van vis houdt! Volgende keer als we een jaar vieren geef ik d’r -spoiler alert- een (ha)ring.

Wat doe jij als er iets te vieren valt?